REGIO – De lepelaars hebben als even de jongen in hun nest en zijn al behoorlijk gegroeid. Tussen het voedsel brengen door wordt ook aan het nest gedacht en verstevigd met takken en rietstengels.

Het is prachtig om lepelaars te zien. Het mooie witte verenkleed met het geel op de borst en keel en de grote zwarte lepelsnavel met gele punt, waar ze hun naam aan ontleden. Die snavel is bijzonder, lijkende log en zwaar, toch nog gevoelig dat de kleinste kreeftjes, slakjes en garnalen ermee gevangen kan worden. Met maaiende bewegingen en vaak hun prooi achter na rennend lopend ze door het water. In de lucht is het een komisch gezicht wanneer een lepelaar naar beneden kijkt of probeert om te kijken de grote snavel die dan meegaat.

Lepelaars vliegen heel gemakkelijk, anders dan aalscholvers of ganzen waar het vaak lijkt alsof het vliegen veel energie kost met zware vleugelslagen. Een lepelaar heeft veel momenten dat hij even kan zweven. Met de hals altijd gestrekt niet zoals de blauwe reiger ingetrokken.

De jongen van de lepelaars worden geboren met een oranje/roze snavel die ze een lange tijd blijven houden tot deze zwart is gekleurd en het formaat heeft van een volwassen vogel. Ze zijn na ongeveer 7 weken vliegvlug en dan begint de periode van het grote bedelen. Met een knikkende nek lopen ze hun ouders achterna. Tot 10 weken na het verlaten van het nest worden ze bijgevoerd, maar soms blijven de jongen tot bijna volwassen leeftijd het nog wel proberen en wordt de inmiddels grote snavel ruw in de keel van de volwassen vogel geprikt. Dit blijft voortduren tot het moment dat de ouders beslissen niet meer toe te geven aan het bedelgedrag en de jongen dichtbij de oudervogel zelfstandig naar voedsel gaan zoeken.
Tot september kunnen we genieten van deze mooie vogel en hij weer naar Afrika vertrekt.